Cortinarius vibratilis
| Cortinarius vibratilis | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Cortinariaceae |
| Generoa | Cortinarius |
| Espeziea | Cortinarius vibratilis Fr., 1838 |
Cortinarius vibratilis Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Mikatzegia da kontsumorako.
Sinonimoak: Thaxterogaster vibratilis, Myxacium vibratile, Agaricus vibratilis, Cortinarius amarus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 50 mm arteko diametrokoa, hasieran koniko-ganbila, kanpai-itxurakoa, gero zabaldua, titi antzeko batekin, ertz inkurbatua, osoa, laster zuzena, errezelaren hondar zurixkekin; kapelaren azala erdiraino bereiz daiteke, higrofanoa, distiratsua, leuna, likatsua edo glutinosua, biskositate mikatza, okre-laranja kolorekoa edo hori-lehoi kolorekoa, okre zurbil kolorera edo hori zurbil kolorera koloregabetzen da, batez ere lehortzean.
Orriak: Ez oso estu, meheak, adnatuak edo adnatu-bihurgunetsuak; okre zurbil kolorekoak, gero okre-kanela kolorekoak.
Hanka: 80 mm arteko garaierakoa eta 10 mm arteko lodierakoa, fusiformea eta klabiforme samarra, betea, likatsua, biskositate mikatza, orrietara pruinaduna, fibrila finekin eta zetaduna; zuria, ondoren zurixka-okre kolorekoa, ukitzean edo zahartzean hori-okre kolorea hartzen du; gortina ez da oso ugaria eta oina kapelaren ertzarekin lotzen du, zeta-antzekoa, hialianoa, zurbila, glutinosua.
Haragia: Lodia, laster biguna, zurixka; usain nabarmenik gabea, zapore oso mikatza. [2]
Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta. Vibratilis epitetoa latinetik dator, distira egin, distira, esan nahi duen "vibràtilis" hitzetik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Interes gastronomikorik gabea.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Cortinarius eburneus delakoarekin nahas daiteke, honen kapelaren azala zuria da. Baita Cortinarius causticus espeziearekin ere, hau sendoagoa da, kapela marroi-gorri kolorekoa du, hori gutxiagorekin.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Koniferoen basoetan (Pinus, Abies, Picea), mendian. Oso urria eta lokalizatua.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Islandia, Europa, Errusia, Japonia, Taiwan.[5]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 204 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Sociedad micológica Barakaldo. Investigación y divulgación de la micologia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Cortinarius vibratilis: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q10460232
Multimedia: Cortinarius vibratilis / Q10460232