Cystolepiota seminuda
Cystolepiota seminuda | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Agaricaceae |
Generoa | Cystolepiota |
Espeziea | Cystolepiota seminuda Bon, 1976 |
Cystolepiota seminuda Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Susmagarria izateaz gain, ez du sukalderako adina haragirik.
Sinonimoak: Cystolepiota sistrata, Cystolepiota sororia, Lepiota seminuda.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Hauskorra eta oso txikia, 0,3 cm eta cm 1 bitarteko diametrokoa, konikotik ganbilera eta titi pixka batekin, ertzetan errezelaren hondar triangeluarrekin, flokosoak eta zurixkak. Kapelaren azala lehorra, fin-fin pikortsu-irintsua, zuri-krema kolorekoa, erdigunea arrexka kolorekoa.
Orriak: Eskotatuak, estu, lamelulekin, zuri-krema kolorekoak.
Orri eskotatuak: Oinera iritsi baino lehentxeago eskote txiki bat duten orriak.
Hanka: Oso mehea, liraina, okertua, zilindrikoa, erraboil gabea, pruinaduna, zuria goian, arre-ardo kolorekoa lila tonuekin erdigunean eta behean ilunagoa, oinarritik zenbat eta hurbilago orduan eta ilunagoa.
Haragia: Hutsala, zurixka, usain ahulekoa, pixka bat frutarena.[2]
Etimologia: Cystoderma terminoak azala anpuluekin edo garatxoekin dituela esan nahi du.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zalantzazkoa. Toxikoa izan daiteke.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Beste Lepiota txiki batzuekin ez da komeni nahastea, oso toxikoak baitira.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean. Bakarrik edo taldean. Oharkabean pasatzen da. Lur heze, buztintsu edo karedunetako zuhaitzen azpian, humusean aberatsak direnetan. Sarritan goroldiotan ateratzen da.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Guyana Frantsesa, Brasil, Kanariak, Moroko, Europa, Errusia, Kazakhstan, Himalaiako eremua, Japonia, Taiwan, Australia, Hegoafrika, Kenya.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 282 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Cystolepiota seminuda: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1976. urtean deskribatutako onddoak
- Euskal Herriko onddoak
- Cystolepiota
- Kanadako onddoak
- Alaskako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Mexikoko onddoak
- Brasilgo onddoak
- Guyana Frantseseko onddoak
- Europako onddoak
- Kanarietako onddoak
- Marokoko onddoak
- Errusiako onddoak
- Japoniako onddoak
- Taiwango onddoak
- Australiako onddoak
- Kaukasoko onddoak
- Himalaiako eremuaren onddoak
- Kazakhstango onddoak
- Hegoafrikako onddoak
- Kenyako onddoak