Inocybe bongardii

Wikipedia, Entziklopedia askea
Inocybe bongardii
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaInocybaceae
GeneroaInocybe
Espeziea Inocybe bongardii
Quél., 1872

Inocybe bongardii Inocybaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Arriskutsua, muskarina du.

Sinonimoak: Agaricus bongardii. Inocybe piscidora, Inocybe bongardii var. piscidora.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 eta 6 cm bitarteko diametrokoa. Haragitsua, konikoa edo kanpai itxurakoa, titi arin ezkatatsu batekin eta fibrilla finekin, arre-gorrixka argi kolorekoa, edo hur kolorekoa edo haragi tonuekin.

Orriak: Zurixkak edo gris-arrosakara argi kolorekoak, azkenean kanela-oliba antzeko kolorekoak, ertz argiagoarekin; baina ez oso dentsoak eta mehetu-itsatsiak.

Hanka: 7 eta 9 cm bitarteko garaierakoa eta 0,8 eta 1 cm bitarteko diametrokoa. Nahiko luzea eta lodia, betea eta azkenean barnehutsa, ondoren errekurbatua, hasieran zuria, gero arre-gorrixka-ardo kolorerako joerarekin, arrexka koloreko fibrilekin, goialdea zuri-pruinaduna.

Haragia: Zurbila, gorrira biratzen batez ere hankan; udare helduegien usain desatseginarekin.[2]

Etimologia: Inocybe terminoa, muskulua, nerbioa, zuntza esan nahi duen "is inós" hitzetik eta burua esan nahi duen "cybe" hitzetik dator, hau da, zuntzezko kapela. Bongardii epitetoa pertsona izenetik dator.

Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Toxikoa.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taxoi nominalean, kapelaren azala ezkatatsuagoa da, haragia ez da hain gorrixka eta usain atsegina du, frutarena.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberritik udazkenera, ez da oso ohikoa, baina banaketa zabala du. Mediterraneoko basoetan. Pinua, artea, pagoa. Kostaldeko dunetan. Lurzoru karedunetan. Talde txikietan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa.[6]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 222 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 327 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  5. (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
  6. Inocybe bongardii: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]