Inocybe haemacta

Wikipedia, Entziklopedia askea
Inocybe haemacta
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaInocybaceae
GeneroaInocybe
Espeziea Inocybe haemacta
Sacc., 1887
Mikologia
 
psikoaktiboa da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Inocybe haemacta Inocybaceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 2 eta 5 cm bitarteko diametrokoa, feltroduna, gris-arre kolorekoa, ezkatatxo itsatsiekin, edo ezkatak galduta eta kanela kolorekoa hondo zurixkarekin, pixkanaka gorritu egiten da.

Orriak: Gris-arre kolorekoak, nahikoa estu.

Hanka: 4 eta 6 cm bitarteko garaierakoa eta 0,3 eta 0,6 cm bitarteko diametrokoa, erraboildun samarra, oliba antzeko kolorerako joerarekin edo berdexka, oinean izan ezik.

Haragia: Zurbila, baina kapelan gorritzen dena, oinarrirantz urdinxka sarritan. Usain ahula, baina desatsegina, ukuiluan egoten den antzekoa.[2]

Etimologia: Inocybe terminoa, muskulua, nerbioa, zuntza esan nahi duen "is inós" hitzetik eta burua, esan nahi duen “cybe” hitzetik dator, hau da zuntzezko kapela.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Toxikoa eta haluzinogenoa.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Berezko fibrilak ditu, honen kapelak gorritzeko joera du. Usain bereizgarria du, zaldi-gernuaren antzekoa.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Hostozabalen basoetan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Japonia.[4]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 236 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 517 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. Inocybe haemacta: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]