Edukira joan

Inocybe nitidiuscula

Wikipedia, Entziklopedia askea
Inocybe nitidiuscula
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaInocybaceae
GeneroaInocybe
Espeziea Inocybe nitidiuscula
Lapl., 1894

Inocybe nitidiuscula Inocybaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarritasuna zalantzan. Haragi gutxi du eta usain eta zapore desatseginak.

Sinonimoak: Inocybe friesii, Agaricus nitidiusculus, Inocybe scabella, Inocybe nemorosa, Inocybe tarda.

Kapela: 2 eta 4 (5) cm bitarteko diametrokoa, ganbiletik laura edo titi apur batekin, denbora askoan leuna, gero fibriloso-hertsia, gaztaina kolorekoa, horixka, lehoi kolorez lausotua; gortina hondarrekin ale gazteak.

Orriak: Zuzenak eta ez oso sabeldunak; hur kolorekoak, gero arre-oliba antzeko kolorekoak eta azkenean kanela kolorekoak, ertz argiagoarekin.

Hanka: 3 eta 5 cm bitarteko garaierakoa eta 0,3 eta 0,8 cm bitarteko diametrokoa, lirain samarra, errezel nabarmenarekin, okre antzeko-gorrixka kolorekoa edo marroia; pruinadun zuria goialdean, gainerakoan ildaskatu samarra.

Haragia: Solidoa, okre antzeko-gorrixka kolorekoa, usain espermatikoa.[2]

Etimologia: Inocybe terminoa, muskulua, nerbioa, zuntza esan nahi duen, "is inós" hitzetik eta burua esan nahi duen "cybe" hitzetik dator, hau da, zuntzezko kapela. Friesii epitetoa pertsona izenetik dator, Fries omentzeko

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Susmagarria Inocybe denak bezala.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Inocybe pelargonium delakoarekin nahas daiteke, hau ere arre-horixka kolorekoa da.[4]

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberrian hasten da eta udazkeneraino irits daiteke. Urria. Goi-mendietako larreetan eta basoetako eremu hezeetan. Koniferoetan, basoetako soilguneetan, bide ertzetan.[5]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Europa, Mexiko, Errusia, Maroko, Iran, Kaukasia, Pakistan, Himalaiako eremua, Madagaskar, Kongoko Errepublika Demokratikoa.[6]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 240 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 205 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  5. (Gaztelaniaz) Sociedad micológica Barakaldo. Investigación y divulgación de la micologia.
  6. Inocybe nitidiuscula: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]