Edukira joan

Inocybe pusio

Wikipedia, Entziklopedia askea
Inocybe pusio
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaInocybaceae
GeneroaInocybe
Espeziea Inocybe pusio
[[|]]

Inocybe pusio Inocybaceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Kapela: 9 eta 24 mm bitarteko diametrokoa, konikotik lau ganbilera, titiduna, ertz apendikulatuarekin, hasiera fibrila zurixkekin, zorrotza. Kapelaren azala feltroduna, zahartzean oso fibrilosoa eta ezkatekin pixka bat apaindua, marroi-hur kolorekoa, ilunagoa erdian.

Orriak: Adnatuak, zabal, gris zurbil kolorekoak tonu moreekin, ertza koska finekin, zurixka, orritxoekin eta lamelulekin.

Hanka: 24 eta 39 mm bitarteko garaierarekin eta 2 eta 5 mm bitarteko diametroarekin, zilindrikoa, oinarrian lodixeagoa, more kolorekoa edo lila antzekoa, goiko erdialdean gutxienez, pruina zurixkaz estalia, goiko herenean gutxienez fibrila arinekin, beheko erdian luzetarako fibrila arinekin, arrexka koloreko tonuekin.

Haragia: Usain espermatiko samarrarekin.[2]

Etimologia: Inocybe terminoa, muskulua, nerbioa, zuntza esan nahi duen "is inós" hitzetik eta burua esan nahi duen "cybe" hitzetik dator, hau da, zuntzezko kapela.

Toxikoa.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Inocybe erubescens eta antzeko beste espezie batzuekin nahas daiteke, identifikatzeko mikroskopikoa erabili beharra dago. Urria.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Ezkien eta Quercus canariensis zuhaitzen azpian, areketako lurrean.[4]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Maroko, Europa, Errusia, Australia.[5]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 238 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) AsoJaen. (2023). Asociación Botánica y Micólogica de Jaen.
  4. (Gaztelaniaz) Cuña Fernandez Avelino. (2023). Avelinosetas.info 2023.
  5. Inocybe pusio: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]