Inocybe sindonia
| Inocybe sindonia | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Inocybaceae |
| Generoa | Inocybe |
| Espeziea | Inocybe sindonia P.Karst., 1879 |
Inocybe sindonia Inocybaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Oso susmagarria. Muskarina izaten dute genero honetako espezie askok.
Sinonimoak: Inocybe kuehneri.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 2 eta 6 cm bitarteko diametrokoa, konikotik ganbilera (erabat zabaldu gabe), titiduna. Kapelaren azala gris-horixka kolorekoa, luzetarako fibrilaz estalia, helduaroan ezkata finekin.
Orriak: Estu, gaztetan zuriak, gero gris-horixka kolorera iluntzen dira, ertz zurixkarekin.
Hanka: 6 eta 10 cm bitarteko garaierakoa, zilindrikoa, oinarrian lodixeagoa, zuri-beix kolorekoa batzuetan arrosa koloreko tinduekin goialdean, pruina finez estalia.
Haragia: Zurixka. Usain fungikoa. Espora-jalkina marroi kolorekoa.[2]
Etimologia: Inocybe terminoa, muskulua, nerbioa, zuntza esan nahi duen, "is inós" hitzetik eta burua esan nahi duen "cybe" hitzetik dator, hau da, zuntzezko kapela.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zalantzazko jangarria. Toxikoa izan daiteke.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Inocybe geophylla var. alba delakoarekin nahas daiteke, hau txikiagoa eta zurbilagoa da.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean. Oso urria. Iparraldeko hostogalkorren eta koniferoen basoetan. Lurzoru buztintsuetan.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Brasil, Txile, Europa, Errusia, Kaukasia, Himalaiako eremua, Japonia, Australia, Zeelanda Berria.[5]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 249 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Sociedad micológica Barakaldo. Investigación y divulgación de la micologia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Inocybe sindonia: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q10431265
Multimedia: Inocybe sindonia / Q10431265