Inocybe squamata

Wikipedia, Entziklopedia askea
Inocybe squamata
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaInocybaceae
GeneroaInocybe
Espeziea Inocybe squamata
J.E.Lange, 1917

Inocybe squamata Inocybaceae familiako onddo espezie bat da.[1]Toxikoa eta kalitate organoleptiko eskasarekin.

Sinonimoa: Inocybe sororia.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: Ertaina. 2 eta 7 cm bitarteko diametrokoa, koniko-ganbila, erradialki haritsu-ezkatatsua, batez ere erdialdean. Kapelaren azala marroi ilun kolorekoa erdialderantz eta argiagoa edo horixka ertzetara, gaztetan biribildua.

Orriak: Finak, estu, eskotatuak.

Orri eskotatuak: Oinera iritsi baino lehentxeago eskote txiki bat duten orriak.

Hanka: 2 eta 6 cm bitarteko garaierakoa, zilindriko erregularra, leuna (goian tomentudun samarra), zuria, marroi ilunera biratzen du.

Haragia: Fina, kapelarena okre kolorekoa eta zuria hankan, ez da gorritzen. Usain eta zapore desatseginekoa (espermarena). Espora-jalkina marroia.[2]

Etimologia: Inocybe terminoa, muskulua, nerbioa, zuntza esan nahi duen “is inóx” hitzetatik eta burua esan nahi duen “cybe” hitzetik dator; hau da, zuntzezko kapela.

Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Toxikoa.

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Inocybe rimosa toxikoarekin nahas daiteke, honek kapela ilunagoa eta ezkatatsuagoa du (ez erdialdean bakarrik).[3]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean (irailetik azarora). Mediterraneoko eskualdeetan. Makalen, burzuntzen, haritzen eta pagoen azpian. Baita belar artean eta karrasken orbeletan ere.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Quebec, Europa, Turkia, Benin.[4]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 239 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  4. Inocybe squamata: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]