Laccaria striatula
| Laccaria striatula | |
|---|---|
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Hydnangiaceae |
| Generoa | Laccaria |
| Espeziea | Laccaria striatula Peck, 1912 |
Laccaria striatula Hydnangiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da sukaldean erabiltzen, oso haragi urria du.
Sinonimoak: Laccaria altaica, Laccaria pumila.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Fina, 1 eta 3 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero irekiagoa, arre-gorrixka kolorekoa, oso kolore bizia zopatuta dagoenean, lehortzean argiagoa. Oro har, ertz oso ildaskatuarekin.
Orriak: Lodiak, zabal; arrosa-haragi kolorekoak.
Hanka: Haritsua eta kapelaren antzeko kolorekoa.
Haragia: Mehea, kapelaren kolore berekoa. Usain eta zapore nabarmenik gabea.[2]
Etimologia: Laccaria epitetoa Erdi Aroko latinetik dator, tindatzen, esan nahi duen "laccare" hitzetik. Striatula epitetoa latinetik dator, ildaskekin, esan nahi duen "striatura" hitzetik. Kapelaren ertzean dituen ildaska txikiengatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jangarri kaskarra.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Behar bezala sailkatzeko, mikroskopioa erabili behar da. Laccaria lateritia oso antzekoa da, habitatak bereizten du.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean eta neguan. Leku oso hezeetako goroldioetan.[4]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ipar Amerika, Europa.
Erreferentzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 148 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 271 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas.. Diputacion foral de vizcaya, 312 or. ISBN 84-505-1806-7..
