Lactarius citriolens
| Lactarius citriolens | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Russulales |
| Familia | Russulaceae |
| Generoa | Lactarius |
| Espeziea | Lactarius citriolens Pouzar, 1968 |
Lactarius citriolens Russulaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Kolikoak eta digestio arazoak eragin ditzake.
Sinonimoa: Lactarius cilicioides.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 6 eta 8 cm bitarteko diametrokoa, zuri-okre-horixka kolorekoa, kolore bereko irtengune ezkatatsu batekin apaindua ertzerantz, baina gero okre ilungora, okrera edo gorri-okre kolorera pasatzen da, zabaldua, erdian hondoratua, ertza beherantz biribildua, batzuetan eremu zirkularrekin.
Orriak: Zurixka-horixkak, itsatsita, pixka bat dekurrenteak.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: 3 eta 4 cm bitarteko garaierakoa eta 1 eta 2 cm bitarteko lodierakoa, zilindrikoa, labur samarra, zurixka, ia betik zulotxoekin, Lactarius scrobiculatus delakoak izaten dituen bezalakoekin.
Haragia: Zurixka, limoi-azalaren usaina izaten du. [2]
Latexa: pixka bat krema itxurakoa, zuria, nahiko azkar herdoiltzen da eta kolore horia hartzen du. Akre samarreko zaporea
Etimologia: Lactarius terminoa "lac" "lactis" esnetik dator, esneari dagokio. Latexa jariatzen dutelako ebakitzean edo haustean. Citriolens epitetoa latinetik dator, zedro, esan nahi duen "citreus" hitzetik eta usaintsua, esan nahi duen "olens" hitzetik. Bere usainagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lactarius resimus delakoarekin nahas daiteke, honek, azala, orban horixkekin zuri kolore bakarrekoa du, eta latexak portaera bera du. Lactarius pubescens txikiagoa da. Lactarius intermedius, ile gutxiagokoa da, ez du eremu zirkularrik, azala laranja-horixka kolorekoa, orri adnatuak ditu eta hanka eskrobikulatua, izeien azpian ateratzen da. Lactarius scrobiculatus espezieak zulo gehiago ditu oinean.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Uda amaieran eta udazkenean. Pinuen azpian. Lurzoru karedunetan. Urria.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Txile, Islandia, Europa, Errusia.[5]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 82 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 310 or. ISBN 84-282-0541-X (T.3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Lactarius citriolens: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q1445517
Multimedia: Lactarius citriolens / Q1445517
Espezieak: Lactarius citriolens