Leucocoprinus cretaceus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Leucocoprinus cretaceus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAgaricaceae
GeneroaLeucocoprinus
Espeziea Leucocoprinus cretaceus
Locq., 1945

Leucocoprinus cretaceus Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria.

Sinonimoak: Leucocoprinus cretatus, Lepiota cretata.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 10 cm bitarteko diametrokoa, hasieran esferikoa, gero ganbila, ondoren zabaldu egiten da; gaztetan, erraz bereiz daitekeen irinezko errezel zuri batez estalia, zahartzean krema-horixka samarrekoak bihurtzen dira, errezelaren azpian, oso nabarmenak ez diren ildaska marjinalekin.

Orriak: Estu eta zuriak hasieran.

Hanka: 12 cm arteko garaierakoa, oinarria erraboilduna, zuria, eraztunaren azpian irintsua, mintzezkoa izan ohi dena, baina batzuetan kapelaren ertzetan geratzen diren hondakinengatik baino ez da ikusten.

Haragia: Zuria, gutxi, usain leunekoa.[2]

Etimologia: Cretaceus epitetoa latinetik dator, klarionarendako kreta, eta karetsu, esan nahi du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espezie honen ezaugarriak dira: irin maluta zuriz estalitako kapela, ertza ia ildaskatu gabea, eta sortakatua hazten dela.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, leku babestuetan, simaurretan edo egur-hondakin oso degradatuetan, baita berotegi eta lorategietan ere

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mundu osoa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 356 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 432 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]