Mycena adonis

Wikipedia, Entziklopedia askea
Mycena adonis
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaMycenaceae
GeneroaMycena
Espeziea Mycena adonis
Gray, 1821
Mikologia
 
orriak himenioan
 
kono-formako txapela
 
himenioa adnatua da
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
saprobioa da
 
ez da jangarria

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Mycena adonis Mycenaceae familiako onddo espezie bat da,[1] Ez da jatekoa.

Sinonimoak: Agaricus adonis, Hemimycena adonis, Marasmiellus adonis, Atyheniella adonis.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 0,5 eta 2 cm bitarteko diametrokoa, hasieran koniko-kanpai itxurakoa, bukaeran gutxi-asko lautu egiten da, askotan titiarekin. Azal leuna, kolore gorri eder batekoa edo arrosa-koral kolorekoa, ertza gardentasunez ildaskatua, ale zaharretan izurtua izan daiteke eta koloregabetu egiten da.

Orriak: Zabal samar adnatuak eta koska batez dekurrenteak, zurixkatik zertxobait arrosa kolorerakoak, ertz zuriarekin.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: 1,4 eta 3,5 cm bitarteko garaierakoa eta 0,1 eta 0,2 cm bitarteko lodierakoa, hauskorra, zilindrikoa, leuna, ez du sustrai antzekorik, kolore zurixkako hialiano, esfumatura arrosekin.

Haragia: Oso urria, arrosa edo laranja kolorekoa, usain berezirik gabea eta zapore meleka.[2]

Etimologia: Mycena terminoa latinetik dator, perretxikoa, onddoa, esan nahi du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez du interes gastronomikorik.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mycena acicula delakoarekin nahas daiteke baina hau txikiagoa da eta izokin-laranja kolorekoa.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean. Leku ireki, heze eta belartsuetan hazten da, batez ere mendiko basoetan, pinudietan eta izeidietan, ale askoko taldeetan. Ez da arrunta.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Himalaiako eremua, Japonia, Australia.[4]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 182 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Velazquez Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Catalogo micológico. Banco de setas.
  4. Mycena adonis: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]