Mycena amicta
Mycena amicta | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Mycenaceae |
Generoa | Mycena |
Espeziea | Mycena amicta Quél., 1872 |
Mycena amicta Mycenaceae familiako onddo espezie bat da,[1]
Sinonimoa: Agaricus amicta.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 0,5 eta 2 cm bitarteko diametrokoa koniko-kanpai itxurakoa, kanpai itxurakoa, hemisferikoa. Azal leuna, glabroa, bereiz daitekeen geruza gelatinakara batekin, gris-krema kolorekoa edo gris-horixka, erdian ilunagoa, gaztaina kolorea edo arrea. Ertza koska xeheekin, gardentasunagatik ildaskatua, krema-horixka kolorekoa, eta, sarritan, urdin-berdexka.
Orriak: Goranzkoak, estuak, estu, ertza pixka bat krenulatua, orri zurbila eta sarritan urdindu egiten da kanpoko ertzean.
Hanka: 4 eta 7 cm bitarteko garaierakoa, zilindrikoa, hauskorra, barnehutsa, krema zurixka kolorekoa goialdean eta grisa edo arrea gainerakoan, pruina zurixka batez estalia, oinarriak kolore urdin-horixka, urdin-berdexka edo urdina izaten du, nahiz eta kolore hau ez den konstantea ale guztietan.
Haragia: Urria, grisaxka, errefauaren usain eta zapore arinarekin, mingots samarra. Espora-jalkina zuria.[2]
Etimologia: Mycena terminoa latinetik dator, perretxikoa, onddoa, esan nahi du. Amicta epitetoa ere latinetik dator, erromatarrak erabiltzen zuten kanpoko janzkeraren "amictus" izenetik. Kapelak hezetasunarekin izaten duen geruza gelatinakara aipatzen du.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ezezaguna.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Oin urdinxkako beste espezie batzuekin nahas daiteke, hala nola: Mycena cyanorhiza, Mycena pachyderma eta Mycena subcaerulea.
Sasoi eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udaberrian eta udazkenean. Mendiko koniferoen basoetan hazten da, sarri ale askoko taldeetan, deskonposatzen ari diren azikulen, pinaburuen eta bestelako hondakinetan.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Kuba, Puerto Rico, Guadalupe, Dominika, Birjina britainiar uharteak, Txile, Kanariak, Europa, Errusia, Kaukasia, Bangladesh, Txina, Taiwan, Kanbodia, Papua Ginea Berria, Australia, Zeelanda Berria.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 182 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ Txantiloi:Esw Velazquez Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Catalogo micológico. Banco de setas.
- ↑ Mycena amicta: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1872. urtean deskribatutako onddoak
- Euskal Herriko onddoak
- Mycena
- Kanadako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Mexikoko onddoak
- Kubako onddoak
- Puerto Ricoko onddoak
- Guadalupeko onddoak
- Dominikako onddoak
- Birjina britainiar uharteetako onddoak
- Txileko onddoak
- Alaskako onddoak
- Bangladeshko onddoak
- Kanbodiako onddoak
- Europako onddoak
- Errusiako onddoak
- Kanarietako onddoak
- Australiako onddoak
- Papua Ginea Berriko onddoak
- Zeelanda Berriko onddoak
- Kaukasoko onddoak
- Taiwango onddoak
- Txinako onddoak