Panaeolus cinctulus
| Panaeolus cinctulus | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Bolbitiaceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Panaeolus | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Panaeolus cinctulus Sacc., 1887 | |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Panaeolus cinctulus Bolbitiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria. Pixka bat edo nahiko haluzinogenoa.
Sinonimoa: Panaeolus subbalteatus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Higrofanoa, 2 eta 5 cm bitarteko diametrokoa, esfera erdi formakoa, inoiz ez konikoa, titi pixka batekin, erradialki zimurtu samarra. Hasieran arre-gorrixka, gero gorri-okre antzeko kolorekoa, bazterrean eremu ilun batekin, bukaeran, krema-gamuza oso argi kolore fin batekin.
Orriak: Estu, arre-gorrixkatik beltzaxkara doan kolorekoak, ertz zurixkarekin.
Hanka: Zilindrikoa, luzetara ildaskatua, arre-gorrixka kolorekoa, pruina zurixka batez estalia.
Haragia: Usain eta zapore berezirik gabea.[2]
Etimologia: Panaeolus terminoa, grezieratik dator. "panoiolos" hitzetik. "pas pasa pan" = dena, eta "aiólos" = hainbat koloretakoak. Subbalteatus epitetoa, ia honen antzekoa, esan nahi duen "sub" hitzetik eta gerriko apaindua esan nahi duen "balteus" hitzetik dator. Kapelaren hegalean kolore-banda diskretu bat duelako.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Panaeolus retirugis delakoarekin nahas daiteke, honek kanpai-itxurako kapela du, ez da higrofanoa eta erretikulatua. Panaeolus campanulatus espeziearekin ere bai, hau kolore argikoa da, ez da higrofanoa, erdiesferikoa eta lehortzean pitzatua.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Batez ere udazkenean, toki simaurtuetan taldeak osatuz. Espezie urria.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Amerika osoa, Hegoafrika, Europa, Australia, Zeelanda Berria.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 383 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 207 or. ISBN 84-505-1806-7..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q10543371
Multimedia: Panaeolus cinctulus / Q10543371