Parasola auricoma
| Parasola auricoma | |
|---|---|
_Redhead,_Vilgalys_%26_Hopple_178226.jpg) | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Psathyrellaceae |
| Generoa | Parasola |
| Espeziea | Parasola auricoma |
Parasola auricoma Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Haragi gutxi eta ez du irauten.
Sinonimoak: Coprinus auricomus, coprinus hansennii.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Txikia, 4 cm arteko diametrokoa, oboidetik itzalkin itxurakora. Kapelaren azala, grisa edo arre kolorekoa, erradio askorekin eta ildaskekin.
Orriak: Goranzkoak, adnatuak, oso estuak, zuritik beltzera doaz, naiz eta ez diren oso delikueszenteak (ez dute tindurik hartzen). Zahartuaz tolestuaz eta biribilduaz doaz, kapelaren ertzetik erdialdera.
Hanka: Liraina, 8 cm arteko garaierakoa, zilindrikoa.
Haragia: Hutsala.[2]
Etimologia: Coprinus hitza grezieratik dator, "coprinus" hitzetik, eta simaurrari dagokiona, simaurretan hazten dena, esan nahi du.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez du interes gastronomikorik.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Coprinus plicatilis delakoarekin nahas daiteke.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udaberrian eta udazkenean. Hezetasuna eta humus asko dagoen eremu irekietan. Belardietan, putzuak dauden soilguneetan, zohikaztegietan, ibaiertzetan edo erreka ertzetan. Banaketa irregularreko eta urriko onddoa, baina gero eta ezagunagoa.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Kolonbia, Brasil, Txile, Europa, Kanariak, Turkia, Errusia, Kenya, Australia, Zeelanda Berria, Hegoafrika.[6]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 272 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Velaz Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Banco de setas.
- ↑ Parasola auricoma: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q257253
Multimedia: Parasola auricoma / Q257253