Pholiota flavida
| Pholiota flavida | |
|---|---|
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Strophariaceae |
| Generoa | Pholiota |
| Espeziea | Pholiota flavida Singer, 1951 |
Pholiota flavida Strophariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Zapore atsegina du, baina haragiaren testura ez da oso fina, kalitate txikikoa da.
Sinonimoa: Flammula flavida.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 2 eta 6 cm bitarteko diametrokoa; hasieran kanpai itxurakoa, gero zabalagoa. Hori bizi samarreko koloretik gorrixka-lehoi kolorera doana. Azal biluzia edo zuntz txiki arreak izaten ditu ertzerantz, eta bertan ikus daiteke eremu urtsu bat dagoela.
Orriak: Zurbilak hasieran, gero horiak, ondoren herdoil kolorekoak, ertz argiagoarekin.
Hanka: Haritsua, eskuarki luzea, 12 cm artekoa. Hasieran zuri-horixka kolorekoa, gero hori-gorrixka kolorekoa, batez ere oinarrian. Errezel sotil bat du gortina itxuran, ale gazteetan ikusten da.
Haragia: Horixka-herdoil kolorekoa oinean. Lurraren usain desatsegina du. Zapore gozoa.[2]
Etimologia: Pholiota terminoak, belarri ezkatatsua, kapela ezkatatsua esan nahi du. Flavida epitetoa latinetik dator, hori, esan nahi duen "flavidus" hitzetik. Bere koloreagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Interes gastronomikorik gabea.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hypholoma sublateritium delakoarekin nahas daiteke, honek zuri-horixka koloreko orriak izaten ditu hasieran eta geroago gris-oliba koloretik beltz-olibara doan kolorekoak.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean, talde faszikulatuetan hazten da, pinuen motzondo eta eroritako adarretan. Ohikoa.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Australia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 416 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 115 or. ISBN 84-282-0540-6X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 352 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 258 or. ISBN 84-282-0865-4..
