Roridomyces roridus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Roridomyces roridus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaMycenaceae
GeneroaRoridomyces
Espeziea Roridomyces roridus
Rexer, 1994
Mikologia
 
orriak himenioan
 
kono-formako txapela
 
himenioa adnatua da
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
saprobioa da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Roridomyces roridus Mycenaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Zurixka eta horixka arteko kolorea du, txapel konbexu batekin, 5-15 milimetro artekoa. Bere gainean sustantzia likitsua izaten du, oso irristakorra. Biolumineszentzia izan dezake, foxfire motako[2]. Ez da jangarria. Oso zaila da perretxiko hau aurkitzea, txikia da eta orbel artean nahiko estalita hazten baita.

Sinonimoak: Roridomyces roridus, Mycena rorida.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 0,2 eta 1 cm bitarteko diametrokoa. esferaerdi formakoa edo oso ganbila, erdian zertxobait deprimitua; ertz izurtua, ildaskatutik lobulatu-ildaskatura. Azal ildaskatua, gainazal lehorra eta pixka bat ezkatatsua, kolore aldakorrekoa, arrexka, krema edo hori-marroia, batzuetan gris-marroia ere bai.

Orriak: Nahiko zabal okertuak, dekurrenteak, zurixkak.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: Luzea, zilindrikoa, mehea, oinarrian kontzentratzen den eta enborraren itxura ematen dion muki-geruza lodi batez estalia, kapelaren kolore berekoa da.

Haragia: Fina, urria eta zurixka, usain eta zapore nabarmenik gabe.[3]

Etimologia: Mycena terminoa latinetik dator, perretxikoa, onddoa, esan nahi du. Rorida epitetoa, ihintzez estalia, hezea, tanta ñimiñoak agertzea, esan nahi duen rodirus "ros rótis” hitzetik. Karpoforoa likatsua delako baldintza hezeetan.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Interes gastronomikorik gabea.[4]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zaila da generoko beste perretxiko batzuekin nahastea, batez ere geruza gelifikatu lodi batez estalita dagoelako.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean eta neguan. Pinuen azikuletan, adartxoetan eta landare-hondakinetan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Costa Rica, Kanariak, Errusia, Europa, Txina, Taiwan, Hego Korea, Japonia, Australia, Malaysia, Kongoko Errepublika Demokratikoa.[5]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Ingelesez) Desjardin, Dennis E.; Oliveira, Anderson G.; Stevani, Cassius V.. (2008-02-01). «Fungi bioluminescence revisited» Photochemical & Photobiological Sciences 7 (2): 170–182.  doi:10.1039/b713328f. ISSN 1474-9092. (Noiz kontsultatua: 2023-04-18).
  3. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa.. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 182 or. ISBN 84-282-0865-4..
  4. (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
  5. Roridomyces roridus: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]