Russula brunneoviolacea

Wikipedia, Entziklopedia askea
Russula brunneoviolacea
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaRussulales
FamiliaRussulaceae
GeneroaRussula
Espeziea Russula brunneoviolacea
Crawshay, 1930

Russula brunneoviolacea Russulaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Kalitate ertaineko jangarria.

Sinonimoa: Russula pseudoviolacea.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 eta 8 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero irregularki zabaltzen da, normalean erdian deprimitua; arre-more bizi samar kolorekoa, pixka bat koloregabetua erdian; azala oso bereizgarria.

Orriak: Hasieran zuriak, gero krema kolorekoak, ertzean biribilduak.

Hanka: Zuria, biguna, 4 eta 7 cm bitarteko garaierakoa eta 0,8 eta 1,5 cm bitarteko lodierakoa.

Haragia: Zuria, hauskor samarra. Zapore gozokoa. Gogor eta azkar erreakzionatzen du Gayac-arekin.[2]

Etimologia: Latinetik dator Russula izena, russus-etik, gorriaren txikigarritik: apur bat gorrixka, kolore gorria dutelako Russula generoko espezie askok.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Russula lilacea delakoarekin nahas daiteke, honen espora-jalkina zuria da, oina zertxobait arrosa eta Gayac-arekin haragiak erreakzio motela du.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uda hasieratik, hostozabalen azpian.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 494 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 62 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]