Skeletocutis amorpha
Skeletocutis amorpha | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Polyporales |
Familia | Polyporaceae |
Generoa | Skeletocutis |
Espeziea | Skeletocutis amorpha |
Skeletocutis amorpha Polyporaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Larrukara da eta ez du janaria prestatzeko balio, baina onuragarria da hildako zura degradatzen duelako.
Sinonimoak: Gloeoporus amorphus, Polyporus amorphus, Polyporus pertenuis.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Karpoforoa: Erresupinatutik efuso-erreflexura, inbrikatu samarra, goialdea eremu zentrokide zirkularrekin, tomentuduna, zurixka, algek berdez zikinduta egon daitezkeen arren.
Tutuak: Bigunak ale freskoetan, hezetasuna galtzen dutenean gogorrak, hasieran zuriak, baina garatu ahala, kolore horixkatik laranjatura doan tindagaia hartzen dute, biziagoa edo motelagoa, baita izokin kolorea ere.
Poroak: Tutuen kolore berekoak, Amoniakoarekin (NH3) asko gorritzen dira.
Bilbea: Bi geruzek osatua, bata gelatinakara eta goikoa tomentuduna.[2]
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ez da jangarria.
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Koniferoen beste zarakar batzuekin nahas daiteke.
Oharra: Espezie honen ezaugarri nagusiak hauek dira: bere habitata pinuen zura da, kapelatxoen kolore zurixka, tutuek hartzen duten laranja tonua, eta amoniakoarekin duen erreakzioa.
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Udazkenean eta neguan, pinuen egurretan. Ohikoa eta urte osoan.[3]
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ipar Amerika, Europa, Errusia, Kazakhstan, Japonia, Txina, Australia, Zeelanda Berria.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 653 or. ISBN 84-404-0530-8...
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.