Skeletocutis amorpha

Wikipedia, Entziklopedia askea
Skeletocutis amorpha
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaPolyporales
FamiliaPolyporaceae
GeneroaSkeletocutis
Espeziea Skeletocutis amorpha

Skeletocutis amorpha Polyporaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Larrukara da eta ez du janaria prestatzeko balio, baina onuragarria da hildako zura degradatzen duelako.

Sinonimoak: Gloeoporus amorphus, Polyporus amorphus, Polyporus pertenuis.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: Erresupinatutik efuso-erreflexura, inbrikatu samarra, goialdea eremu zentrokide zirkularrekin, tomentuduna, zurixka, algek berdez zikinduta egon daitezkeen arren.

Tutuak: Bigunak ale freskoetan, hezetasuna galtzen dutenean gogorrak, hasieran zuriak, baina garatu ahala, kolore horixkatik laranjatura doan tindagaia hartzen dute, biziagoa edo motelagoa, baita izokin kolorea ere.

Poroak: Tutuen kolore berekoak, Amoniakoarekin (NH3) asko gorritzen dira.

Bilbea: Bi geruzek osatua, bata gelatinakara eta goikoa tomentuduna.[2]

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Koniferoen beste zarakar batzuekin nahas daiteke.

Oharra: Espezie honen ezaugarri nagusiak hauek dira: bere habitata pinuen zura da, kapelatxoen kolore zurixka, tutuek hartzen duten laranja tonua, eta amoniakoarekin duen erreakzioa.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean eta neguan, pinuen egurretan. Ohikoa eta urte osoan.[3]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Errusia, Kazakhstan, Japonia, Txina, Australia, Zeelanda Berria.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 653 or. ISBN 84-404-0530-8...
  3. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]