Tubifera ferruginosa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tubifera ferruginosa
Sailkapen zientifikoa
FilumaAmoebozoa
KlaseaMyxogastria
OrdenaLiceales
FamiliaEnteridiidae
GeneroaTubifera
Espeziea Tubifera ferruginosa
Gmelin, 1791

Tubifera ferruginosa Enteridiidae familiako onddo espezie bat da.[1] Interes ekologikoa du, ez gastronomikoa.

Sinonimoak: Tubilina speciosa, Stemonitis ferruginosa, Tubulina fragiformis.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Plasmodioa: 1 eta 4 cm bitarteko diametrokoa eta 15 cm luze izan daiteke, bakartua edo elkartua, moriformea, elastikoa, likatsua, hasieran zurixka, azkar gorri-koral distiratsua, ondoren adreilu ilun kolorekoa eta distirarik gabea, burdin kolorekoa, azkenik arre-gorrixka ilun kolorekoa.

Esporangioak: Zilindrikoak, milimetro bat inguruko diametrokoa, estu, elkarren arteko presioagatik pixka bat angelutsuak, goialdean kapitatuak, batzuetan zulatua, oinarrian soldatuta edo ia libreak, 2 eta 4 mm bitarteko luzerakoak, eta lodiera bereko geruza bat eratuz, mintzezko hormekin. Helduaroan edukia oso sendoa da, eta arre-burdintsu kolorekoa eta hauts itxurakoa bihurtzen da.[2]

Etimologia: Tubifera terminoa grekotik dator, tutua esan nahi duen "túbus" hitzetik eta eraman, esan nahi duen, "phero" hitzetik. Tututxoz osatutako karpoforoaren formagatik. Ferruginosa epitetoa, burdina, kolore burdintsua, arre gorrixka, herdoil, esan nahi duen "ferreum" hitzetik dator.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez du sukaldaritzarako balio.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tubifera stipitata delakoarekin nahas daiteke.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean egur deskonposatuan ematen du fruitua. Arrunta da.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Amerika, Europa, Errusia, Erdialdeko Asia, Kaukasia, Himalaiako eremua, Taiwan, Japonia, Korea, Australia, Zeelanda Berria.

Erreferentzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 835 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..
  5. (Gaztelaniaz) Calvo Pérez Javi. (2006). El mundo de las setas. Asociacion Micológica Fungipedia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]