Conocybe pulchella
| Conocybe pulchella | |
|---|---|
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Bolbitiaceae |
| Generoa | Conocybe |
| Espeziea | Conocybe pulchella A. Hausknecht & M. Svrček, 1999
|
Conocybe pulchella Bolbitiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Oso toxikoak diren beste Conocybe batzuen senidea. Hobe ez jatea.
Sinonimoak: Conocybe pubescens var. pseudopilosella, Conocybe pseudopilosella, Conocybe digitalina.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Oso txikia 0,5 eta 2 cm bitarteko diametrokoa, koniko-kanpai itxurakoa, ertza ildaskatua. Kapelaren azala leuna, erdigune zimurduna, arre-gris kolorekoa, argiagoa ertzetara.
Orriak: Itsatsiak, arre zurbil kolorekoak gaztetan eta arre-gorrixka kolorekoak helduaroan.
Hanka: 5 cm arteko garaierakoa, fibrila zurixkaz ildaskatua.
Haragia: Urria, zapore gozokoa. Espora-jalkina marroi-gorrixka kolorekoa.[2]
Etimologia: Conocybe terminoa grekotik dator, konoa, esan nahi duen "cono" hitzetik eta burua, kasko konikoa, esan nahi duen "cybe" hitzetik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zalantzazko jangarria. Toxikoa izan daiteke.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Conocybe apala askoz zurbilagoa da, forma koniko zorrotzagoa du, euriteen ondoren laburki agertzen da.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Uda hasieratik udazken amaierara. Sortak osatuz atera daiteke belar artean.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Europa, Errusia, Mongolia.[5]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 260 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Velaz Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Banco de setas.
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Conocybe pulchella: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
