Coprinopsis lagopus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Coprinopsis lagopus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaPsathyrellaceae
GeneroaCoprinopsis
Espeziea Coprinopsis lagopus
Mikologia
 
orriak himenioan
 
arrautza-formako txapela
 
himenioa askea da
 
hanka biluzik dago
 
espora beltzak dauzka
 
saprobioa da
 
ez da jangarria

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Coprinopsis lagopus Psathyrellaceae familiako onddo espezie bat da.[1] In vitro kultiboetan eta ernalezintasunaren azterketa zientifikoetan erabiltzen da. Bere diseinu politagatik eta fintasunagatik, ez litzateke bildu behar.

Sinonimoa: Coprinus lagopus.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 1 eta 2 cm bitarteko diametrokoa itxita dagoen bitartean; hasieran zilindriko-kanpai itxurakoa, berehala irekia, ertza altxatuta. Gaztetan zuria, erraz bereiz daitezkeen maluta zuriz estalia, laster grisa eta, azkenik, beltzaxka.

Orriak: Estu berehala delikueszenteak.

Hanka: Eraztun gabe. Zuria, hauskorra, kapela bezala maluta bilotsu zuriz eta ugariz estalia.

Haragia: Oso fina, zuria, usain berezirik gabea.[2]

Coprinopsis lagopus goitik
Coprinopsis lagopus azpitik

Etimologia: Coprinus hitza grezieratik dator, "coprinus" hitzetik, eta simaurrari dagokiona, simaurretan hazten dena, esan nahi du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Interes gastronomikorik gabea.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Coprinus cinereus delakoarekin nahas daiteke, baina honek, oinaren oinarrian sustrai bat bezalakoa du, simaurretan hazten da, hanka ez du hain bilotsua eta handitxoagoa da.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, lur hezean, hainbat basotako soilgune belartsu hezeetan, humus eta landare-hondar ugari duten lurzoruetan. Oso iragankorra, azkar zahartzen da.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mundu osoa, batez ere Europa, Australia, Zeelanda Berria, Erdialdeko Amerika eta Ipar Amerika.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 372 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 203 or. ISBN 84-505-1806-7..
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 270 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]