Cortinarius arcuatorum

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cortinarius arcuatorum
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaCortinariaceae
GeneroaCortinarius
Espeziea Cortinarius arcuatorum
Rob.Henry, 1939

Cortinarius arcuatorum Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 5 eta 12 cm bitarteko diametrokoa, arku baten forman, ponpatua, gero ganbila, gorrixka-lehoi kolorekoa; likatsua eguraldi hezean, distiratsua lehorrean. Ertz biribildua, gaztetan gortina morearen hondarrekin.

Orriak: Luzeak, nahikoa estu, gaztetan lila kolorekoak, gero herdoil kolorekoak.

Hanka: Zilindrikoa, betea, goian urdin-more kolorea, buztin kolorea oinarrian. Erraboila alboan, lila koloreko zerrenda estu batekin ertzean.

Haragia: Lodia, zuria, oinaren goialdean lilaz zikindua. Frutaren usain arinarekin, zapore mikatza. Erreakzio gorria oinarri sendoekin.[2]

Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lila koloreko orriak dituzten beste Cortinarius batzuekin nahas daiteke, hala nola, Cortinarius dibaphus eta Cortinarius fulvoincarnatus, hauetan ere oinarri sendoak erreakzio positiboa ematen dute.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean, hostozabalen basoetan, pagoetan eta haritzetan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 451 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 436 or. ISBN 84-87997-86-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]