Deconica merdaria
Deconica merdaria | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Strophariaceae |
Generoa | Deconica |
Espeziea | Deconica merdaria Noordel., 2009 |
Deconica merdaria Strophariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Sindrome toxiko edo haluzinogenoren bat sor dezake, psilozina eta psilozibina baitauzka.
Sinonimoak: Stropharia merdaria, Psilocybe merdaria, Psalliota merdaria, Gehophila merdaria, Fungus merdarius, Agaricus merdarius.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Tamaina txikikoa, 3 cm arteko diametrokoa, likatsu samarra, konikoa, helduaroan laua. Arre-horixka kolorekoa edo arre-oliba antzekoa, ertz argiagoarekin.
Orriak: Adnatuak, arre-grisaxka kolorekoak, zabal samar, ertz zuriarekin
Hanka: Mehea, zilindrikoa, elastikoa, eraztun gabea, baina eraztun eremu bat du, eremu honetatik behera marroi kolorekoa eta maluta zuriz estalia.
Haragia: Urria eta hauskorra. Okre zurbil kolorekoa, usain eta zapore nabarmenik gabea.[2]
Etimologia: Psilocybe hitza, grekozko bi hitzetatik dator: biluzik, esan nahi duen "psilos" hitzetik eta burua, esan nahi duen, "kūbe" hitzetik. pileotik askatzen den azal meheari egiten dio erreferentzia. Merdaria epitetoa bere habitatagatik du, batez ere koprofiloa delako.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Simaurretako edo zaborretako beste Psilocybe batzuekin nahas daiteke.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Belarjaleen (behiak, zaldiak) gorotzetan hazten da. Larreetan, basoetan, zangetan, ukuiluetan… Gorotz hezeetan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europa, Islandia, Svalbard, Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Errusia, India, Australia, Zeelanda Berria, Hegoaldeko Georgiak.[6]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 254 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 87 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
- ↑ Deconica merdaria: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 2009. urtean deskribatutako onddoak
- Euskal Herriko onddoak
- Deconica
- Kanadako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Svalbardeko onddoak
- Europako onddoak
- Islandiako onddoak
- Errusiako onddoak
- Indiako onddoak
- Zeelanda Berriko onddoak
- Australiako onddoak
- Hegoaldeko Georgiak eta Hegoaldeko Sandwichetako onddoak