Leccinum vulpinum

Wikipedia, Entziklopedia askea
Leccinum vulpinum
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaBoletales
FamiliaBoletaceae
GeneroaLeccinum
Espeziea Leccinum vulpinum
Watling, 1961
Mikologia
 
txapel erdi-esferikoa
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Leccinum vulpinum Boletaceae familiako onddoa da.[1]

Sinonimoak: Boletus vulpinus, Leccinum aurantiacum var. vulpinum, Krombholziella vulpina.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 6 eta 20 cm bitarteko diametrokoa. Hemisferikotik ganbilera, erregularra, gainazal lehorra; arin belusatutik leun opakora; gorri-adreilu koloretik arrexka-gorriraino; kapelaren azala soberan eta itsatsia, zerrendekin.

Tutuak: Grisaxka argiak, gero gris-arrexkak arre-gorrixka kolorez lausotua, oso luzeak.

Poroak: Zuri-gris kolorekoak, zahartzean arrexkak, txiki samarrak, borobilduak.

Hanka: 6 eta 13 cm bitarteko garaierakoa eta 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa. Luzera ertainekoa, ia zilindrikoa, goian mehetua, batzuetan potxolo samarra (espezie honi dagokion taldearekiko), gris-arrexka-beltzaxka koloreko ezkata txikiz estalia; ia beti urdin ilunez lausotutako hondo baten gainean.

Haragia: Zurixka arrosa-gorrirantz poliki-poliki biratzeko joerarekin, batez ere hankan; usaingabea; zapore melekakoa.[2]

Etimologia: Boletus terminoaren etimologia eztabaidagarria da. Vulpinus epitetoa latinetik dator, azeriena esan nahi duen, “vulpinus” hitzetik. Azeriaren larruaren antzeko kolore gorrixka duelako.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarria.[3]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Egiazko vulpinus bada pinupean. Izan ere azkenaldia Picea excelsa azpian hazten denari Boletus piceinus izena eman zaio.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Europa, Errusia.[4]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 388 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 517 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. Leccinum vulpinum: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]