Lepiota castanea
Lepiota castanea | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Agaricaceae |
Generoa | Lepiota |
Espeziea | Lepiota castanea Quél., 1881 |
Lepiota castanea Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Sindrome parafaloidianoa eragiten du. Amanitina pozoia du.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa. Hasieran kanpai itxurakoa gero zabaldu egiten da, lau samar geratu arte, titi zabal batekin. Gaztaina koloreko azala du, laster hondo okre-arrosa koloreko ezkata arrexka kolorekoetan banatzen da.
Orriak: Estu, meheak, libreak, zuriak, ukitzean arre-gorrixkaz zikintzen dira.
Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.
Hanka: Zilindrikoa, berdina, zuzena edo kurbatua. Eraztunetik gora, laua da eta zuria edo zuri-arrosa kolorekoa; azpitik, kapelaren kolore antzekoa du. Eraztun iheskorra du eta ez da mintzezkoa.
Haragia: Mehea, hauskorra, zurixka.[2]
Etimologia: Lepiota hitza grezierazko "lepis" "lepidos" hitzetatik dator eta "oús" eta "otós ear" hitzetatik, kapela esan nahi duena. Ezkatadun kapela duen onddoa. Castanea epitetoa, kapelaren gaztaina koloreagatik du.
Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Toxikoa. Batzuek hilgarritzat jotzen dute, Lepiota helveola eta beste Lepiota txiki batzuen antzeko toxikotasuna duela uste dute.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da erraza beste Lepiota txiki batzuekin nahastea. Kapela eta oina oso bereizgarriak dira.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean, koniferoen basoetan; baina hostozabalen basoetan ere aurki daiteke. Ohikoa da Iberiar Penintsulan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ipar Amerika, Europa, Errusia, japonia, Australia, Argentina.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 343 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 39 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 319 or. ISBN 84-87997-86-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 284 or. ISBN 84-282-0865-4..