Mycena aurantiomarginata
Mycena aurantiomarginata | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Mycenaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Mycena | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Mycena aurantiomarginata Quél., 1872 | |||||||||||||||||||||||||||
Basionimoa | Agaricus aurantiomarginatus | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Mycena aurantiomarginata Mycenaceae familiako onddo espezie bat da,[1] Ez du sukaldaritzarako balio.
Sinonimoak: Mycena elegans, Agaricus marginatus, Agaricus aurantiomarginatus.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kapela: 0,8 eta 2 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbila, ondoren kanpai-itxurakoa. Ertza argiagoa, hori-laranja kolorekoa eta erradialki ildaskatua gardentasunagatik. Azal leuna, arre-grisaxka kolorekoa oliba antzeko islekin.
Orriak: Koska batez fin-fin dekurrenteak, orritxoekin, okre-horixka koloretik hori-laranjara doan kolorekoak, ertza ondo bereizia du, kolore biziagoa duelako.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: 4 eta 8 cm bitarteko garaierakoa eta 0,2 eta 0,4 cm bitarteko lodierakoa, zilindrikoa, liraina, fistulosoa, kapelaren kolore berekoa, edo pixka bat argiagoa goialdean, leuna, pruinaduna goiko muturrean eta hori-laranja koloreko ile ugariz estalia.
Haragia: Arre-horixka kolorekoa, oso urria. Usain eta zapore nabarmenik gabea. Espora-jalkina zuria.[2]
Etimologia: Mycena terminoa latinetik dator, perretxikoa, onddoa. Aurantiomarginata epitetoa ere latinetik dator, laranja kolorekoa, esan nahi duen "aurantius" hitzetik eta orlatua, esan nahi duen "marginatus" hitzetik. Orrien ertzak hori-laranja kolorea dutelako.
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Mycena txiki bat da, taldekoia, eta erraz ezagutzen da, orriek ertzean laranja-gorri kolore eder bat izaten dutekako.
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Udaren amaieran eta udazkenean. Urria. Koniferoen basoetan; baita hostozabaletan ere, leku heze edo goroldiotsuetan.[4]
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Costa Rica, Guadalupe, Groenlandia, Islandia, Errusia, Europa, Turkia, Japonia, Australia, Zeelanda Berria, Gabon.[5]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 180 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 287 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) AVM Asociacion Vallisoletana de Micologia 1986.
- ↑ Mycena aurantiomarginata: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1872. urtean deskribatutako onddoak
- Euskal Herriko onddoak
- Mycena
- Kanadako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Alaskako onddoak
- Costa Ricako onddoak
- Guadalupeko onddoak
- Groenlandiako onddoak
- Islandiako onddoak
- Europako onddoak
- Errusiako onddoak
- Turkiako onddoak
- Australiako onddoak
- Zeelanda Berriko onddoak
- Japoniako onddoak
- Gabongo onddoak