Edukira joan

Phellodon melaleucus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Phellodon melaleucus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaThelephorales
FamiliaBankeraceae
GeneroaPhellodon
Espeziea Phellodon melaleucus
P.Karst., 1881
BasionimoaHydnum melaleucum
Mikologia
 
himenio tolestua

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Phellodon melaleucus Bankeraceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Sinonimoak: Hydnum pullum, Hydnum connatum, Hydnum delicatum, Hydnum fuscum foetens, Hydnum graveolens, Hydnellum connatum, Hydnellum graveolens, Hydnellum melaleucum, Phellodon graveolens, Calodon melaleucum, Calodon graveolens, Calodon pullum, Phaeodon connatus, Phellodon delicatus, Phellodon pullus, Phellodon brunneoroseus.

Kapela: 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa, laua, unbilikatua edo ziatiforme mehea, biguna, zimurtsua, zetaduna, eremu zirkularrik gabe, grisaxka-arre kolorekoa, ertz zuri zabalarekin.

Eztenak: Finak eta motzak (1-1,5 mm), zuriak, gero gris argiak.

Hanka: Lodia, leuna, arrexka, luzanga, garaieran.

Haragia: Suberosoa, biguna, arrexka, Trigonella edo Foemum graecum edo txikoria txigortuaren usain handiarekin.[2]

Etimologia: Hydnum terminoa greziar tubero hitzetik dator, Linneoren onddo genero honi emandako izen arbitrarioa. Graveolens epitetoa bere usain handiagatik du.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Usain oso bereizgarria du, lehortzean areagotu egiten den iraunkorra, Friesen arabera, usaina nahikoa izango litzateke oso antzekoa den Hydnum cyathiforme-tik bereizteko, baina Hydnum cyathiforme-ren kapela argi eta garbi zonatua eta Phellodon graveolens-ena zonatu gabea baliogarria dela dirudi.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean. Taldeka konifero edo hostozabalen soilguneetan.

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Costa Rica, Kuba, Europa, Errusia, Himalaiako eremua (batez ere India eta Txina), Japonia, Australia.[3]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 463 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  3. Phellodon melaleucus: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]