Pholiota lenta

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pholiota lenta
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaStrophariaceae
GeneroaPholiota
Espeziea Pholiota lenta
Singer, 1951

Pholiota lenta Strophariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da ez toxikoa, ez jangarria, ez da atsegina ahoan. Kolore argiko lurreko Pholiota bat da, taldeetan hazten dena.

Sinonimoak: Dryophila lenta, Flammula lenta.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa, ganbila, zuri krema kolorekoa edo buztin kolorekoa; gainazal likatsua ezkata zuri txikiekin, batez ere kanpoaldean, zahartzean eta lehortzean desagertu egiten dira.

Orriak: Ez oso estu, itsatsiak edo pixka bat dekurrenteak koska batekin, zurbilak; zuri-krema kolorekoak eta gero okre antzekoak.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: 5 eta 6 cm bitarteko garaierakoa eta 0,7 eta 1 cm bitarteko lodierakoa, barrubetea, zilindriko erregularra, oinarrian marroi-gorrixkaz tindatzen da. Gainazala orban txikiz pikardatua dago. Gortina nabarmena eta iraunkorra.

Haragia: Nahiko lodia, zurixka edo tonalitate marroiekin. Usain atsegina du eta errefauaren zapore arina.[2]

Etimologia: Pholiota terminoak, belarri ezkatatsua, kapela ezkatatsua esan nahi du. Lentus epitetoa latinetik dator, tinko, esan nahi duen "lentus" hitzetik. Bere haragiagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez du kaltetik egiten, baina ez du sukaldaritzarako baliorik.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espezie honen bereizgarria kapelaren eta oinaren gaineko ezkata zuriak dira, baita bere zuri-krema kolorea ere, ezaugarri hauek, Pholiota generoko beste espezietatik desberdina egiten dute.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uda amaieran eta udazkenean, lurpeko zur hondarretan, pago eta pinuen basoetan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Europa, Errusia, Kaukasia, Japonia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 413 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 251 or. ISBN 84-505-1806-7..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 123 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 258 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]