Pluteus atromarginatus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pluteus atromarginatus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaPluteaceae
GeneroaPluteus
Espeziea Pluteus atromarginatus

Pluteus atromarginatus Pluteaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarritzat jotzen den arren, ez da kalitate onekoa.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 eta 9 cm bitarteko diametrokoa, hasieran kanpai itxurakoa, gero ganbila, azkenean ia laua. Azala marroi kolorekoa edo arre iluna, zuntz txiki erradialekin, tomentuduna, erdian ilunagoa, ertza ildaskatu gabea eta pixka bat irtenda.

Orriak: Hasieran itsatsiak, gero libreak, sabeldunak, oinaren inguruan zirkulu bat osatuz; hasieran zurixkak, gero arrosa-haragi kolorekoak eta ertz marroi-beltzaxkarekin. Hainbat tamainatako orritxoak ditu.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: 4 eta 7 cm bitarteko garaierakoa, betea, hauskorra, iluna, iletxo beltzaxkaz estalita, oina pixka bat lodituta.

Haragia: Gutxi, zuria, biguna, usain eta zapore nabarmenik gabea.[2]

Etimologia: Pluteus terminoa latinetik dator, hots, "pluteus" hitzetik, hau da, antzinako setio-makinatik. Zabaldutako kapela konikoaren formagatik

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dasta daiteke, baina ez da Pluteus gehienak bezala sukaldaritzako kalitate handikoa.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Pluteus umbrosus delakoarekin nahas daiteke, honek orritxoen ertzak beltzaxkagoak izaten ditu eta gainazala zimurtsua. Pluteus atricapillus espeziearekin ere bai, baina honen orriek ez dute ertza iluna izaten.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean, koniferoen motzondoetan, pinuetan eta izeietan batez ere.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Kanariar Uharteak, Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Turkia, Errusia, Kazakhstan, Japonia, Himalaiako eremua, Australia (batez ere Tasmania), Zeelanda Berria.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo.. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 300 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 231 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 196 or. ISBN 84-282-0865-4..
  5. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto.. (1985). Mil setas ibericas.. Diputacion foral de vizcaya, 180 or. ISBN 84-505-1806-7..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]