Pyrrhulomyces astragalinus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pyrrhulomyces astragalinus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaStrophariaceae
GeneroaPholiota
Espeziea Pholiota astragalina
Singer, 1951

Pyrrhulomyces astragalinus Strophariaceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Sinonimoak: Pholiota astragalina, Gymnopilus laeticolor, Flammula laeticolor, Gymnopilus astragalinus.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 6 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero laua eta disko forman; gainazal hezea, leuna, gorri-odol kolorekoa edo gorri-azafrai kolorekoa, erdigunean ilunagoa, ertza hori zurbil kolorekoa, lehenbizi haritsu-zetaduna errezel iheskorraren hondarrengatik.

Orriak: Estu, itsatsiak edo dekurrenteak koskekin, hori-okre kolorekoak, gero arre-kanela kolorekoak, ertza lehenengo flokosoa, heteroformoa.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: 5 eta 10 cm bitarteko garaierakoa eta 0,4 eta 0,7 cm bitarteko diametrokoa. Zilindrikoa, oinarrira mehetua, pixka bat okertua, laster barnehutsa, horixka, arrea eta haritsua oinarrian.

Haragia: Zurbila, arabarba kolorekoa oinarrian, ebakitzean edo apurtzean azkar belzten da (ale gazteetan). Zapore mingotsekoa.[2]

Etimologia: Pholiota terminoak, belarri ezkatatsua, kapela ezkatatsua esan nahi du. Astragalina epitetoa grezieratik dator, karnaba, esan nahi duen, "astragalinos" hitzetik. Ziurrenik bere kolore biziengatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erraz identifikatzen da kapelaren kolore laranja ederragatik, baina batez ere haragiagatik, ebaki ondoren minutu gutxira belztu egiten delako

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean. Koniferoen motzondoetan, soropildua edo taldeetan estu, mendietan.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Europa, Errusia, Hego Korea.[5]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 258 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 111 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) AsoJaen, Asociación Botánica y Micológica de Jaén.
  5. Pholiota astragalina: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]