Edukira joan

Russula amoenicolor

Wikipedia, Entziklopedia askea
Russula amoenicolor
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaRussulales
FamiliaRussulaceae
GeneroaRussula
Espeziea Russula amoenicolor
Romagn., 1962
Banaketa mapa

Russula amoenicolor Russulaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jateko modukoa dela uste da, baina kalitate eskasekoa.

Sinonimoak: Russula mariae.

Kapela: 3 eta 10 cm bitarteko diametrokoa, globo itxura samarrekotik zabaldura. Ertz irregularra, kamutsa, zeharrargitsua, zertxobait ildaskatua. Azala matea, kapelaren erdiraino bereiz daitekeena, pixka bat belusduna, erdian pruinarekin. Kolore anitza: gorri-purpura-morea, berdexkaz edo marroiz koloregabetu daiteke.

Orriak: Libreak edo adnatuak, zabal, orrien artean zainekin, koipetsu samarrak, zuri-krema kolorekoak distira okre kolorekoekin, ertzetan moreak.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: 3 eta 7 cm bitarteko garaierakoa, trinkotik harro zimurtsura, leizetsua, okertzeko joerarekin, oinarrian mehetua, zuria tonu horixkekin edo gorrixka-moreekin.

Haragia: Lodia, zuria (kapelan arrosa). Usain fungiko sendoa eta iraunkorra (intsentsu usaina), zapore meleka. Espora jalkina krema ilun kolorekoa.[2]

Etimologia: Latinetik dator Russula hitza, russus-etik dator, gorriaren txikigarritik: apur bat gorrixka, kolore gorria dutelako Russula generoko espezie askok.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarri kaskarra.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Russula amoena delakoarekin nahas daiteke, baina hau txikixeagoa da (2-8) eta tonu berdexka gutxiago ditu.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Mediterraneoko giroan. Koniferoen baso mistoetan (pinazi-pinuan) eta hostozabaletan (haritza, artea).[4]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  3. (Gaztelaniaz) AVT. (1986). Asociacion Vallisoletana de Micologia.
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 58 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]