Tarzetta catinus
Tarzetta catinus | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Pezizomycetes |
Ordena | Pezizales |
Familia | Pyronemataceae |
Generoa | Tarzetta |
Espeziea | Tarzetta catinus |
Tarzetta catinus Pyronemataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria.
Sinonimoa: Pustularia catinus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Errezeptakulua: 1 eta 4 cm bitarteko diametrokoa; krema-alutazeo kolorekoa. Kopa formarekin gutxi-asko irekia, gehienetan ertza koska txikitan moztua.
Hanka: Normalean laburra, baina nabarmena.
Haragia: Zuri zikin kolorekoa eta zaila.[2]
Etimologia: Catinus epitetoa latinetik dator, terreina, palankana, esan nahi duen "catinus" hitzetik. Bere formagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez du sukalderako balio.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Tarzetta cupularis delakoarekin nahas daiteke. Hau urriagoa da, eta ia esporengatik bakarrik bereizten da.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udaberri amaieratik udazkenaren hasierara, basoetan eta bideetan, lur biluzietan, talde txikitan edo bakarrik. Ohikoa.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Europa, Errusia, Erdialdeko Asia, Kaukasia, Himalaiako eremua, Japonia, Australia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 756 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 669 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 330 or. ISBN 84-282-0865-4..