Cortinarius varius
| Cortinarius varius | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Cortinariaceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Cortinarius | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Cortinarius varius Fr., 1838 | |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Cortinarius varius Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Beste espezie toxiko batzuekin nahasteko aukera dagoenez, hobe da lasai eta sukaldetik urrun uztea.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 8 eta 12 cm bitarteko diametrokoa. Haragitsua, erdiesferiko-ganbila, gero laua, likatsua, leuna. Hori-laranja kolore eder batekoa, hori-ezti kolorekoa edo lehoi-adreilu kolorekoa, ertzean horiagoa. Ertz fina.
Orriak: Estu, marjinatuak, zabalak, lila-purpura kolorekoak eta gero okre-kanela kolorekoak.
Hanka: 5 eta 7 cm bitarteko garaierakoa eta 1,5 eta 2,5 cm bitarteko lodierakoa. Betea, erraboilduna, borra formakoa, laburra, trinkoa, fibrila edo lihazkiekin, zuria, goiko aldean lila argi kolorekoa, krema kolorekoa oinarrian. Gortina zuria, gero kanela kolorekoa esporen eraginagatik.
Haragia: Zuria, solidoa, zertxobait zurixka-horixka kolorekoa oinean. Zaporea gozoa.[2]
Etimologia: Cortinarius hitza, grekotik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta. Varius epitetoa latinetik dator, askotariko, esan nahi duen "varius" hitzetik. Kolore eta itxura desberdinak dituelako.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jangarri kaskarra.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erraz ezagutzen den Cortinarius bat da, orrien kolore lila ederragatik eta lehoi koloreko kapelarengatik. Oina loditua baino ez du erraboil marjinaturik. Cortinarius caligatus delakoak ere urdin kolore bereko orriak ditu.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Koniferoen basoetan. Lurzoru karetsuetan.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Kanariak, Europa, Errusia.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 206 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 219 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Cortinarius varius: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q198645
Multimedia: Cortinarius varius / Q198645