Laccaria bicolor

Wikipedia, Entziklopedia askea
Laccaria bicolor
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaHydnangiaceae
GeneroaLaccaria
Espeziea Laccaria bicolor
P.D.Orton, 1960
Mikologia
 
orriak himenioan
 
txapel ganbila
 
himenioa adnatua da
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Laccaria bicolor Hydnangiaceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Sinonimoa: Laccaria farinacea

Ez da toxikoa, baina bere haragia kalitate kaskarrekoa da.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa; ganbil-laua, erdialdean zertxobait hondoratua; kolore okre-arrexka du eta azala ezkatatsua.

Orriak: Lodiak, arrosa-haragi kolorekoak.

Hanka: Oro har, liraina da, luzetara haritsua, kapelaren kolore berekoa, oinarria izan ezik, kolore moreko kotoi eremu bat baitu.

Haragia: Morea oinaren oinarrian.[2]

Etimologia: Laccaria terminoa Erdi Aroko latinetik dator, tindatzen, esan nahi duen "laccare" hitzetik. Orrien koloreagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarri kaskarra.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laccaria bicolor delakoarekin, honek ere oinaren oinarria amatista kolorekoa du, baina orri moreak ditu ez arrosa kolorekoak.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean basoetan. Ugaria da.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Errusia, Japonia, Australia, Txile..

Erreferentzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 146 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 226 or. ISBN 84-87997-86-4..
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. , 146 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]