Panaeolus ater

Wikipedia, Entziklopedia askea
Panaeolus ater
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaBolbitiaceae
GeneroaPanaeolus
Espeziea Panaeolus ater
Bon, 1985
Mikologia
 
psikoaktiboa da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Panaeolus ater Bolbitiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez dago argi bere toxikotasuna. Psilozibina (haluzinogenoa) dauka. Hobe ez kontsumitzea.

Sinonimoa: Panaeolus fimicula var. ater.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 cm arteko diametrokoa, hemisferikotik ganbilera eta kanpai itxurako zabalera, titi gabe, ertz erregularra. Kapelaren azala arre ilun kolorekoa (ertzera argitu egiten da), irregularki banatutako orban ilunekin.

Orriak: Itsatsiak, sabeldunak, arre kolorekoak (zahartzean ilunduaz), ertz zurixka.

Hanka: 10 cm arteko garaierakoa, liraina, barnehutsa, hauskorra, pruina zuriz estalia, kapelaren kolorekoa, bihurgune bereizgarri bat izaten du.

Haragia: Gris ilun kolorekoa, nahiko urria, usain arin batekin eta zapore fungikoarekin.[2]

Etimologia: Panaeolus terminoa, grezieratik dator "panaiolos" hitzetik, "pas pasa pan" = dena, eta "aiolos" = hainbat koloretakoak.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zalantzazkoa. Toxikoa izan daiteke.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Panaeolus fimicola delakoak kolore gorrixka du, oin zuzena eta erabat koprofiloa (simaurretan).[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Behien eta zaldien zelai eta larreetan. Koprofiloa baino praktikoagoa da.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Islandia, Europa, Errusia.[5]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 264 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  5. Panaeolus ater: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]