Cystolepiota hetieri
| Cystolepiota hetieri | |
|---|---|
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Agaricaceae |
| Generoa | Cystolepiota |
| Espeziea | Cystolepiota hetieri Singer, 1973 |
Cystolepiota hetieri Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Zalantzazko jangarria, hobe ez biltzea.
Sinonimoak: Lepiota hetieri, Cystoderma hatieri, Lepiota heteriana, Lepiota rufescens, Agaricus granulosus var. rulescens.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Txiki-ertaina 1-3 cm-ko diametrotik 4-6 cm arteko diametrora, koniko-kanpai itxurakotik lau-ganbilera, pitzatua, zikindua. Kapelaren azala zuria, ezkata zuri-horixka kolorekoz apaindutako dekorazio opari eta ikusgarriarekin (kolore argiagoa ertzerantz), perretxikoari kapelan eta oinean irin itxura ematen dio.
Orriak: Nahiko estu, eskotatuak, lamelulekin, zurixkak, koskadun ertzarekin.
Orri eskotatuak: Oinera iritsi baino lehentxeago, eskote txiki bat duten orriak.
Hanka: Oso luzea eta liraina, baina hauskorra, okerra, eta beherantz jaisten diren ezkata flokoso horixkekin. Eraztuna oso iheskorra.
Haragia: Zurixka, marroi-herdoil kolorera biratzen. Lizun usain desatseginarekin eta zapore gozoarekin. Espora-jalkina zuria.[2]
Etimologia: Cystolepiota terminoa grezieratik dator, maskuria esan nahi duen "cystis" hitzetik eta Lepiota-tik; kapela pikordun Lepiota baten antzera. Hetieri epitetoa pertsona izenetik dator.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zalantzazko jangarria, toxikoa izan daiteke.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lepiota ventriosospora delakoarekin nahas daiteke, honek marroi-okre kolorea du (ez hain zuria), eta ez dago hain dekoratua.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udaren amaieran eta udazkenean (azarora arte). Hostozabaletan (artea, izei gorria, haritz kanduduna, pagoa, altzifre faltsua (Chamaecyparis), zedroa).
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Japonia, Australia, Zeelanda Berria, Hegoafrika, Myanmar.[5]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 282 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ Cetto, Bruno, 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.).. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 406 or..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Cystolepiota hetieri: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
