Fuligo cinerea
Fuligo cinerea | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Filuma | Amoebozoa |
Klasea | Myxogastria |
Ordena | Physarales |
Familia | Physaraceae |
Generoa | Fuligo |
Espeziea | Fuligo cinerea Morgan, 1896 |
Fuligo cinerea Physaraceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez du sukaldaritzarako balio. Mukien itxura du.
Sinonimoak: Enteridium cinereum, Reticularia cinerea.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Karpoforoa: Mixomizete hau, esne-gatzagiaren antzeko masa erretikulatu eta apartsu gisa aurkezten da. Karpoforo hau garatzen den azaleraren formara egokitzen da; adartxoak, hostoak, belarrak, etab. zuri zikin kolorekoa, morea batzuetan.
Haragia: Karpoforoa heltzean, plasmodio egoeratik hauts itxurako masa irregular batera pasatzen da, kolore beltzekoa, sare zuri zikin koloreko batez estalia.(Buillard-ek, 1773an, horregatik deitu zion genero honi "Reticularia").[2]
Etimologia: Cinerea epitetoa koloreagatik du.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Fuligo septica delakoarekin nahas daiteke , honek kolore horia du. Baita Fuligo violacea espeziearekin ere, hau morea da.
Oharra: Linnék "Mucor" deitu zion Fuligo generoari, itxuragatik.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gehienetan udan eta udazkenean, adaxketan, egur zatietan eta basoetako motzondoetan. Arrunta.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europa, mundu osoko hainbat uharte (Hawaii, Maurizio, Komoreak, Done Petri eta Done Paulo uhartedia, Karibeko uharteak eta abar.), Ipar eta Erdialdeko Amerika, Txile, Argentina, Errusia, Australia, Zeelanda Berria.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 832 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 601 or. ISBN 84-282-0541-6 (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Calvo Pérez Javi. (2006). El mundo de las setas. Asociacion Micológica Fungipedia.