Peniophora quercina
| Peniophora quercina | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Russulales |
| Familia | Peniophoraceae |
| Generoa | Peniophora |
| Espeziea | Peniophora quercina Cooke, 1879 |
Peniophora quercina Peniophoraceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria.
Sinonimoak: Thelephora quercina, Thelephora ciliata.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Karpoforoa: Erresupinatua, hainbat zentimetroko luzerako plaka edo zarakarrez osatua dago. Gaztetan oso itsatsia egoten da zurarekin, baina lehortzean substratutik askatu egiten da ertzean, eta ertza gorantz okertzen da.
Himenioa: Kizkur samarra, gris-more kolorekoa edo arrosa-arre kolorekoa; beheko aldea arre-beltz kolorekoa da.[2]
Etimologia: Quercina epitetoa latinetik dator, artea esan nahi duen, "quercus" hitzetik. Bere habitatagatik
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Peniophora limitata delakoarekin nahas daiteke, hau lizarretan hasten da. Peniophora rufomarginata espeziearekin ere bai, hau berriz ezkietan.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean. Haritz, arte eta gaztainondoen adar hiletan garatzen da (Quercus robur, Quercus rotundifolia, Quercus pyrenaica, Fagus sylvatica, Castanea sativa).[4]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Kaukasia, Uzbekistan, Japonia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 590 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 322 or. ISBN 84-282-0865-4..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q2998096
Multimedia: Peniophora quercina / Q2998096