Cortinarius odoratus
| Cortinarius odoratus | |
|---|---|
| Iraute egoera | |
 Kaltebera (IUCN 3.1) | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Cortinariaceae |
| Generoa | Cortinarius |
| Espeziea | Cortinarius odoratus M.M.Moser, 1967 |
Cortinarius odoratus Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Toxikoa ez bada ere, kalitate gastronomiko eskasa du.
Sinonimoak: Cortinarius orichalceus, Calonarius odoratus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 4 eta 7 cm bitarteko diametrokoa, ganbiletik laura, erdia pixka bat loditua, ertza apur bat biribildua. Kapelaren azala mamitsua, likatsua, berde-horixka kolorekoa, erdia ezkatatsua eta ilunagoa, fibrila horiekin.
Orriak: Eskotatuak, estu, zuzenak, marjinatuak (koska batek oinari lotuak), kapelaren kolorekoak, helduaroan marroira biratzen dute, koskadun ertza.
Hanka: 4 eta 7 cm bitarteko garaierakoa, horixka, erraboil marjinatuarekin. Gortina lodiarekin, gaztetan kolore argikoa, okre kolorea hartzen du esporak jaurtitzean.
Haragia: Lodia, berdexka kapelaren azalaren azpian eta hori-berdexka erraboilean. Azafrai-lorearen usaina du eta zehaztu ezinezko zaporea. Espora-jalkina okre kolorekoa.[2]
Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Interes gastronomikorik gabea.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Cortinarius ionochlorus delakoarekin nahas daiteke, honek orri moreak ditu. Cortinarius atrovirens espeziearekin ere bai, honek piperbeltzaren usaina du, berde ilun kolorekoa da eta mendiko izeietan hazten da.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean. Hostozabalen basoetan (pagoa, haritza). Karbonatua duten lurzoruetan.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Euskal Herria, Alpeak, Alemania, Suedia, Espainia, Frantzia, Suitza, Austria, Danimarka, Erresuma Batua.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 210 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Cortinarius odoratus: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
