Buglossoporus quercinus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Buglossoporus quercinus
Iraute egoera

Kaltebera (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaPolyporales
FamiliaFomitopsidaceae
GeneroaBuglossoporus
Espeziea Buglossoporus quercinus

Buglossoporus quercinus Fomitopsidaceae familiako onddoa da. [1]

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: Inbrikatua, gutxitan bakana, dimidiatua, substratuari albotik atxikita, 10 eta 25 cm bitarteko diametrokoa eta 7 cm arteko lodietakoa.

Azala: Hifa sortzaileen bukaerak direla eta, Pileoarena, tomentu arin batekin, baina ale zaharretan desagertu egiten dira. Hori-anbar kolorekoa da, gaztetan, eta gero arre ilun bihurtzen da zahartzean. Ertza kamutsa, hasieran zuria eta ondoren horixka.

Poroak: Taldekoiak, 0,4 mm-ko diametrokoak, biribilak edo poligonalak, zuriak, krema kolorera aldatzen dira adinarekin edo marruskadurarekin.

Tutuak: Ale gazteetan zuriak, zahartzean krema kolorera pasatzen dira, motzak.

Haragia: Zuria, biguna, suberosoa lehortzean, trinkoa, homogeneoa. Ogi txigortuaren usainarekin.[2]

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Interes gastronomikorik gabea.

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Buglossoporus heritierae delakoarekin nahas daiteke, honek poro zuriak ditu eta erraz bereizten direnak, lurrean hazten da. Buglossoporus marmoratus espeziearekin ere bai, honen karpoforoak sesilak dira, eta haragia zaindun eremuekin.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan. Quercus zuhaitzen egurretan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ingalaterra Berria, Europa, Errusia, Japonia.

Espeziearen egoera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aranzadi Elkartearen arabera, Buglossoporus quercinus desagertzeko arriskuan dauden onddoen eusko-kantauriar Zerrenda Gorrian dago.[3] Azken urteotan mikologia adituek onddo batzuen beherakada kuantitatibo eta kualitatibo handia egon dela ohartarazi dute. Adituen esanetan, egoera honek hainbat eragile ditu, tartean klima aldaketa, pestiziden erabilera eta bilketa masiboak.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Cuña Fernandez Avelino. (2023). Avelinosetas.info.
  3. Zerrenda Gorria, Aranzadi Zientzia Elkartea

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]